Bakmaya doyamadığın
Dokunmaya kıyamadığın
bir kristal vazo idim
Hiç beklemediğin anda
Ellerine tutuşturulunca;
Şaşırdın!
Ne yapacağını bilemedin...
Ne usulca yere koyabildin
Ne tutabildin...
Gözlerini kapadın,
Tam hizasında kalbinin
Çözüldü ellerin,
Yere bıraktın!
Tuzla buz oldum!
Paramparça dağıldım!
Her parçam ayrı bir köşede kırık kaldım!
Kendine kendine sayıkladın;
Bu aşk bana ağır geldi,
Bu aşk çok narin ve nazikti,
Kalbimde taşıyamadım!
Bu aşk;
Gerçek olamayacak kadar güzeldi.
Benim olduğuna inanamadım
Alıp da hayatımın içine koyamadım
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Yazan : @hemvardi_hemyoktu
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder